
Διαθέσιμα μαθήματα

Οι καταστροφές
ήταν πάντα αποτέλεσμα της ανθρώπινης αλληλεπίδρασης με τη φύση, την τεχνολογία
και άλλες ζωντανές οντότητες. Μερικές φορές απρόβλεπτες και ξαφνικές, ενίοτε
αργές και παρατεταμένες, διάφοροι τύποι καταστροφών επηρεάζουν συνεχώς τον
τρόπο με τον οποίο ζούμε την καθημερινή μας ζωή. Τα ανθρώπινα όντα ως καινοτόμα
πλάσματα αναζήτησαν νέους τρόπους για να περιορίσουν τις καταστροφικές
συνέπειες των καταστροφών. Ωστόσο, για χρόνια η ανθρώπινη συμπεριφορά όσον
αφορά τις καταστροφές έχει αντιδραστικό χαρακτήρα. Κοινότητες, μερικές φορές
επίγνωση των κινδύνων που αντιμετωπίζουν, θα περιμένει σε αναμονή για ένα
καταστροφικό γεγονός και στη συνέχεια να ενεργοποιήσετε τα σχέδια και τις
διαδικασίες. Η ανθρώπινη κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη συνέβαλε περαιτέρω
στη δημιουργία τρωτότητας και αποδυναμώνει έτσι την ικανότητα των ανθρώπων να
αντιμετωπίσουν τις καταστροφές και τις συνέπειές τους. Καταστροφές εμποδίζουν
την ανθρώπινη ανάπτυξη. Τα κέρδη στην ανάπτυξη είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με το
επίπεδο της έκθεσης σε κίνδυνο καταστροφών σε κάθε δεδομένη Κοινότητα. Υπό το
ίδιο πρίσμα, το επίπεδο του κινδύνου καταστροφών που κυριαρχεί σε μια κοινότητα
συνδέεται με τις αναπτυξιακές επιλογές που ασκούνται από την εν λόγω Κοινότητα
(UNDP, 2004).

Όταν συμβαίνει μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης, κάθε λεπτό μετράει για την ελαχιστοποίηση των αρνητικών επιπτώσεων στον άνθρωπο, την οικονομία και το περιβάλλον. Προκειμένου να επιτευχθεί αυτός ο στόχος απαιτείται μια ολοκληρωμένη διαχείριση έκτακτης ανάγκης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει διαφορετικά εργαλεία για την υποστήριξη των εθνικών φορέων στη διαχείριση των καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, όπως το Ευρωπαϊκό Κοινό Κέντρο Ερευνών, τη συνεχή διεξαγωγή ερευνών για τη βελτίωση της διαχείρισης κρίσεων και την πρόληψη καταστροφών και το πρόγραμμα γεωσκόπησης Copernicus, που λειτουργεί ως σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης σε περίπτωση φυσικών ή ανθρωπογενών κινδύνων. Ωστόσο, πολιτικοί και ιδιωτικοί φορείς πρέπει να αναλάβουν τη διαχείριση των καταστάσεων έκτακτης ανάγκης στο εργασιακό και ιδιωτικό τους πλαίσιο, κατά προτίμηση με την εφαρμογή μιας Ολοκληρωμένης Διαχείρισης Έκτακτης Ανάγκης, η οποία επικεντρώνεται και στις τέσσερις φάσεις της Πρόληψης και Μετριασμού, Ετοιμότητας, Αντιμετώπισης και Ανάκαμψης. Έτσι, η διαχείριση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης μετατίθεται από την καθαρή αντιμετώπιση των συμβάντων που εκτυλίσσονται ήδη και τον έλεγχο των ζημιών σε έναν ολοκληρωμένο κύκλο μετριασμού και πρόληψης των κινδύνων εξαρχής, καθώς και στην προετοιμασία για την περίπτωση έκτακτης ανάγκης, εξασφαλίζοντας έτσι μια γρήγορη και δομημένη αντιμετώπιση και ανάκαμψη. Προκειμένου να υπάρξει αποτελεσματική αντιμετώπιση, είναι απαραίτητη η γνώση των βασικών εννοιών. Ένα χρήσιμο εργαλείο για τη μετατόπιση από ένα σύστημα που επικεντρώνεται κυρίως στην αντιμετώπιση μιας ολοκληρωμένης διαχείρισης, μπορεί να είναι τα Σχέδια Αντιμετώπισης Καταστάσεων Έκτακτης Ανάγκης. Εάν δημιουργηθούν και εφαρμοστούν σωστά, αυτά μπορούν να έχουν μεγάλη αξία για τους διαχειριστές κρίσεων, καθώς διευκρινίζουν τους ρόλους και τις ευθύνες αλλά και τις διαδικασίες και τους διαθέσιμους πόρους σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.

Αυτή η κατάρτιση συζητά μια επισκόπηση της IoT (Διαδίκτυο των πραγμάτων), τον αντίκτυπο και τη χρησιμότητα του IoT, συνιστώσες του IoT και προκλήσεις. Ο ρόλος που παίζουν τα πολλά στην πολιτική προστασία συζητείται επίσης. Ορισμένα πρακτικά παραδείγματα και περιπτώσεις χρήσης παρέχονται για την καλύτερη κατανόηση. «Ο κόσμος της τοπογραφίας και της θέσης βιώνει μια καταπληκτική μεταμόρφωση που ξεκίνησε μόλις πρόσφατα, και πηγαίνει χέρι-χέρι με την ανώτερη ώθηση στον εκδημοκρατισμό της τεχνολογίας λόγω της δημοτικότητας των καταναλωτών και των επαγγελματικών συσκευών χειρός. Σχεδόν οποιοδήποτε τηλέφωνο είναι τώρα πιο ισχυρό από τους πρώτους υπολογιστές γραφείου μας και δορυφορική τοποθέτηση φαίνεται να διεισδύει σε όλα, από τον εντοπισμό τους φίλους σε αεροπλάνα και αυτοκίνητα αυτόματο πιλότο.
